کابوس

 «من معلّم هستم»  هرشب از آینه ها می‌پرسم : به کدامین شیوه ؟ وسعت ِ یاد ِ خدا را بکشانم به کلاس؟ بچه ها را ببرم تا لب ِ دریاچه یِ عشق؟ غرق ِ دریایِ تفکّر بکنم؟ با تبسّم یا اخم؟ «من معلّم هستم» نیمکت ها نفس ِ گرم ِ قدم‌هایِ مرا می‌فهمند بال هایِ قلم کابوس...